Het strategisch proces…visie, missie & implementatie ?

In de jaren zeventig/tachtig van de vorige eeuw werd er heel dichotoom gedacht over ‘groei’. De economische stakeholders dachten in termen van ‘meer’, we moeten winst maken, werkgelegenheid verschaffen, enz… De ecologische stakeholders hadden het alleen maar over de bescherming van het leefmilieu (de geiten wollen sokken, remember).

Het was pas toen in 1987 het Brundtland rapport de term (en dat was een generative image) van “Sustainable Development” lanceerde, dat die beide partijen anders gingen denken en gingen beseffen dat ze geen ‘vijanden waren’ maar dat men inderdaad het ‘water’ en het ‘vuur’ kon (moest) zelfs verzoenen om dat het ene zonder het ander (in beide richtingen) niet kon.

En als je die paraplu van ‘sustainable development’ hebt, als die ‘gedeelde ambitie’ dan kunnen al die stakeholders vanuit hun eigen expertise dingen gaan doen, heel diverse en divergente initiatieven nemen, die toch verbonden zijn door dat ‘generative image’. En zo hebben de ingenieur die een thuisbatterij ontwikkelt om de zonne-energie van privéwoningen op te slaan tot in de winter en de vrijwilliger die padden overzet om de biodiversiteit te beschermen en te ontwikkelen ineens iets heel belangrijks gemeen : namelijk hun ambitie rond duurzame ontwikkeling.

Een muziek label en platenmaatschappij had voor zichzelf de visie voor ogen om de “grootste en beste vinylplaten producent ter wereld” te worden.  En ze waren ook heel erg goed op weg. Maar dan kwam er ineens een technologische vernieuwing, de CD (compact disc), die heel snel een belangrijk marktaandeel van de vinyl plaat afsnoepte. En die ‘platenmaatschappij’ zag dat ook zo, een regelrechte aanval op hun business. Dus gingen ze het gevecht aan… en verloren.

Zou het anders gelopen zijn, als die organisatie zich geen ‘vinyl platen’ identiteit had gegeven, maar gewerkt had vanuit een generative image zoals bijvoorbeeld : “wij willen klanten helpen van mooie muziek te genieten”?

Als dan een nieuwe technologie zoals de CD opduikt, dan is dat helemaal geen bedreiging, maar in tegendeel een nieuw instrument om je ‘gedeelde ambitie’ nog beter waar te maken. En dan kan je die technologie ook met open armen ontvangen en hoef je de oude technologie niet te verdedigen. Want niemand verliest, je wint alleen maar.

Bovendien zou dat generative image er ook voor zorgen dat allerhande mensen heel verschillende initiatieven kunnen nemen, die het in het carcan van de ‘platenmaatschappij’ nooit zouden hebben gehaald. Denk maar bijvoorbeeld aan een ingenieur die een nieuw behangpapier ontwikkelt dat voor betere akoestiek kan zorgen…

Gebaseerd op : Rudy Snippe, (2014)., Doorbreek uw bedrijfscultuur. Hoe managers organisatieontwikkeling tegenhouden. Academic Service, 196 pp.